ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 60€ DAILY TIPS FOR SLEEP SLEEP TRENDS OBSESSED WITH SILK YOU GONNA BE MOONED BLOOM MOON® PLEASE GIVE ME MY F#@$@#% PILLOWCASE | ANTI-AGING • ANTI-FRIZZ • HYPOALLERGENIC
Ένα σκοτεινό βράδυ του Νοεμβρίου του 1961, ο 27χρονος Καναδός φωτογράφος Daglas Kirkland περίμενε νευρικά τη Marilyn Monroe στο στούντιο του Χόλιγουντ που είχε νοικιάσει για την προγραμματισμένη φωτογράφιση. Ο φρέσκος φωτογράφος, ο οποίος είχε κάνει το όνομά του φωτογραφίζοντας αστέρες του Χόλιγουντ, όπως η Elizabeth Taylor και η Marlene Dietrich, είχε αναλάβει να απαθανατίσει μια «καυτή» φωτογραφία της σειρήνας της οθόνης για το επετειακό τεύχος του περιοδικού Look για τα 25 χρόνια.
Το 1961 η Monroe βρισκόταν στο απόγειο της δόξας της. Είχε στο ενεργητικό της μια σειρά από χολιγουντιανές επιτυχίες, όπως Some Like It Hot, Gentleman Prefer Blondes, Bus Stop, The Seven Year Itch και The Misfits, αλλά οι γάμοι της με τον Joe DiMaggio και τον Arthur Miller είχαν ναυαγήσει. Σε ηλικία 35 ετών, είχε πρόσφατα επιστρέψει στην Καλιφόρνια μετά από έξι χρόνια απουσίας.
Ο Kirkland είχε μετακομίσει στη Νέα Υόρκη στις αρχές των είκοσι του χρόνων για να πιάσει δουλειά ως βοηθός του Irving Penn πριν προσληφθεί ως φωτογράφος στο Look. Ήταν στο περιοδικό μόλις 18 μήνες όταν του ανατέθηκε η πιο συναρπαστική πρόκληση μέχρι τότε.
𝑰 𝒌𝒏𝒐𝒘 𝒘𝒉𝒂𝒕 𝒘𝒆 𝒏𝒆𝒆𝒅. 𝑾𝒆 𝒏𝒆𝒆𝒅 𝒂 𝒃𝒆𝒅, 𝒂𝒏𝒅 𝒘𝒆 𝒏𝒆𝒆𝒅 𝒘𝒉𝒊𝒕𝒆 𝒔𝒊𝒍𝒌 𝒔𝒉𝒆𝒆𝒕𝒔, 𝒕𝒉𝒆𝒚 𝒎𝒖𝒔𝒕 𝒃𝒆 𝒔𝒊𝒍𝒌. 𝑭𝒓𝒂𝒏𝒌 𝑺𝒊𝒏𝒂𝒕𝒓𝒂 𝒓𝒆𝒄𝒐𝒓𝒅𝒔, 𝒂𝒏𝒅 𝑫𝒐𝒎 𝑷é𝒓𝒊𝒈𝒏𝒐𝒏 𝒄𝒉𝒂𝒎𝒑𝒂𝒈𝒏𝒆.
Η βραδιά που πέρασαν μαζί η Marilyn Monroe και ο Daglas Kirkland ήταν οικεία, σεξουαλικά φορτισμένη και «εξαιρετική», όπως θυμάται ο ίδιος, και η χημεία μεταξύ τους είχε ως αποτέλεσμα μερικές από τις πιο διάσημες φωτογραφίες ενός από τα μεγαλύτερα είδωλα του 20ού αιώνα.
Η φωτογράφιση βοήθησε να διασφαλιστεί η φήμη του Kirkland και ο ίδιος συνέχισε να απολαμβάνει μια μακρά και λαμπρή καριέρα στο φωτορεπορτάζ, φωτογραφίζοντας αστέρες όπως η Julie Christie, η Brigitte Bardot και η Audrey Hepburn. Κατά τραγικό τρόπο, μέσα σε ένα χρόνο η Marilyn Monroe θα πέθαινε.
Στις 29 Οκτωβρίου στον οίκο Christie’s στη Νέα Υόρκη, η Hasselblad του 1959 (αρ. 36980) που χρησιμοποίησε ο Kirkland για να τραβήξει αυτές τις φωτογραφίες της Marilyn Monroe (καθώς και πολλές άλλες) – μαζί με δύο cover περιοδικών, δύο φακούς Carl Zeiss και δύο εκτυπώσεις αρχειακής χρωστικής σε περιορισμένη έκδοση – θα προσφερθεί στο The Exceptional Sale. Αλλά πρώτα, ας γυρίσουμε σχεδόν 60 χρόνια πίσω για να αφηγηθούμε την ιστορία της νύχτας που κατέγραψε εκείνη η φωτογραφική μηχανή.
Λίγες ημέρες πριν από τα γυρίσματα, τον Νοέμβριο του 1961, ο Douglas Kirkland και δύο συνάδελφοί του στο περιοδικό συναντήθηκαν με τη Marilyn Monroe και τον ατζέντη της στο διαμέρισμα της σταρ στο Beverly Hills. «Η μεγαλύτερη δυσκολία μου ως πολύ νέος φωτογράφος», θυμάται ο Kirkland, ο οποίος σήμερα είναι 85 ετών, «ήταν να πω στη Marilyn πώς ακριβώς ήθελα να τη φωτογραφίσω.»
Δεν χρειαζόταν να ανησυχεί. Η Monroe ανέλαβε την ευθύνη, διαβεβαιώνοντάς τον ότι το μόνο που χρειάζονταν για να κάνουν μαζί μαγικά ήταν ένα κρεβάτι, ένα λευκό μεταξωτό σεντόνι, μερικοί δίσκοι του Frank Sinatra και άφθονη σαμπάνια Dom Pérignon.
«Έμαθα ένα σημαντικό μάθημα από εκείνη: αν πρόκειται να αποσπάσεις την πιο εξαιρετική της απόδοση, φέρεσαι σε μια σταρ σαν την πριγκίπισσα που θέλεις να είναι μπροστά στο φακό σου.»
Ωστόσο, τα νεύρα του Kirkland σύντομα θα επανεμφανίζονταν. Το βράδυ της φωτογράφισης η Marilyn είχε αργήσει. Δύο ώρες αργότερα. «Πάντα έρχεται», είπε καθησυχαστικά ο εκπρόσωπος Τύπου της Marilyn, καθώς ο φωτογράφος βημάτιζε ανήσυχος και έλεγχε συνεχώς το σκόπευτρο της Hasselblad.
Τελικά, η σταρ έκανε την είσοδό της με αυτό που ο Kirkland περιγράφει ως «έκρηξη αιθέριας ομορφιάς». Αμέσως άνοιξε την παγωμένη σαμπάνια, επέλεξε έναν δίσκο Sinatra και έβαλε τη βελόνα στο βινύλιο. Η Marilyn, εν τω μεταξύ, έμπαινε στο καμαρίνι της.
Ο Kirkland τραβούσε φωτογραφίες, καθώς η Marilyn έπαιζε για την κάμερα, ενώ οι δυο τους ήταν κλειδωμένοι σε έναν ερωτικό χορό. Η βραδιά πήρε μια απροσδόκητη τροπή όταν η Marilyn ζήτησε να μείνει μόνη της με τον φωτογράφο. «Ήταν εξαιρετικά οικεία», θυμάται ο ίδιος. «Ήμουν μόνο εγώ, η κάμερα και η Marilyn.»
«Δεν χρησιμοποίησα καν στροβοσκοπικό φως- μόνο έναν προβολέα, ένα σταθερό φως, ώστε να μην υπάρχει διακοπή του φλας», εξηγεί. «Η Marilyn μου έδειξε πώς ένιωθε, γλιστρώντας ερωτικά ανάμεσα στα σεντόνια. Συνέχισα να τραβάω.»
Αυτή η αξέχαστη, προσωπική επαφή είχε διαρκή αντίκτυπο στον Kirkland. “Η Marilyn Monroe με την οποία ήμουν μαζί εκείνη τη νύχτα των γυρισμάτων με κατέλαβε αναμφισβήτητα», παραδέχεται. ‘Έφτασε σε ένα ομιχλώδες όραμα και όταν έφυγε ήταν σαν να είχε εξατμιστεί. «Παραδέχτηκα στον εαυτό μου με κάποια αμηχανία ότι μου έλειπε».
Αλλά ποτέ δεν υπήρξε μόνο μία Marilyn. «Υπήρχε το ηλιόλουστο κορίτσι της διπλανής πόρτας στην πρώτη μας συνάντηση», θυμάται ο Kirkland. «Ύστερα υπήρχε η αληθινή Marilyn της νύχτας της φωτογράφισής μας: η λαχανιασμένη, σέξι ομορφιά που κάθε ερυθρόδερμος άντρας ερωτεύτηκε. Και τέλος, υπήρχε η πιο σκοτεινή, πιο θλιμμένη γυναίκα με την οποία καθόμουν να εξετάζω τις φωτογραφίες μου μια εβδομάδα αργότερα. Ποτέ δεν ήμουν με το ίδιο άτομο δύο φορές. »
Οι φωτογραφίες του Kirkland από εκείνη την αξέχαστη νύχτα είναι από τις τελευταίες επαγγελματικές εικόνες της Marilyn που τραβήχτηκαν ποτέ. «Αυτό που προέκυψε από τα δυνατά συναισθήματα που είχαμε εκείνο το βράδυ ήταν οι φωτογραφίες», επιβεβαιώνει. «Ήμασταν και οι δύο σε ένα τόσο λεπτό, ταλαντευόμενο χείλος. Τελικά όλη αυτή η συγχωνευμένη ενέργεια διοχετεύτηκε απευθείας στο φακό. Αυτό είναι που βλέπω και θυμάμαι όταν κοιτάζω αυτές τις φωτογραφίες.»
